Ozempic czy Mounjaro – porównanie leków

Czym się różni Mounjaro od Ozempic?

Mounjaro to nowy lek, zatwierdzony do użytku w 2022 roku​, natomiast Ozempic stosuje się w terapii cukrzycy od 2017 roku. Obydwa preparaty podaje się raz w tygodniu w formie zastrzyków podskórnych.

Tirzepatyd, substancja czynna Mounjaro, pozwala na redukcję masy ciała porównywalną do efektów operacji bariatrycznych. Semaglutyd zawarty w Ozempic (lub w leku zatwierdzonym konkretnie w leczeniu otyłości – Wegovy) prowadzi do utraty masy ciała na podobnie imponującym poziomie.

Mounjaro a Ozempic – skutki uboczne

Terapie z wykorzystaniem obydwu substancji są związane z podobnym ryzykiem pojawienia się skutków ubocznych w odpowiedzi na stosowanie leku. Pacjenci mogą doświadczać nudności, wymiotów, biegunek i zaparć. Znacznie rzadziej występują bóle brzucha, silne skurcze czy reakcje alergiczne.

Zarówno u osób stosujących tirzepatyd (lek Mounjaro), jak i semaglutyd (lek Ozempic) nieprzyjemne objawy i działania niepożądane dotyczą najczęściej pierwszych etapów farmakoterapii.

Mounjaro a Ozempic – przeciwwskazania

Oba leki mają podobne przeciwwskazania. Nie zaleca się ich stosowania u pacjentów z:

• ciężkimi chorobami układu pokarmowego,
• ostrym zapaleniem trzustki w wywiadzie,
• ciężką niewydolnością nerek lub wątroby​.

Stosowania obu preparatów nie zaleca się również kobietom w ciąży, kobietom karmiącym piersią oraz dzieciom i młodzieży. Nie wynika to z faktu potwierdzonych skutków obocznych, a z braku wystarczającej ilości danych dotyczących bezpieczeństwa w tych grupach pacjentów​.

Mounjaro a Ozempic – efekty przy długotrwałym leczeniu

Skuteczność leczenia cukrzycy i otyłości zależy od wielu czynników – tych związanych z zastosowanymi metodami leczenia, jak i prowadzonym stylem życia pacjenta. Z perspektywy przyjmowania leku największe znaczenie mają mechanizm działania jego substancji czynnej, dostosowanie dawki oraz czas trwania terapii.

Mounjaro (tirzepatyd) i Ozempic/Wegovy (semaglutyd) stosowane w celu obniżenia poziomu cukru we krwi i kontroli masy ciała, cechują się silnymi efektami działania – jednak w długoterminowej terapii wyniki badań klinicznych wskazują na znaczną przewagę tirzepatydu.

Lek na cukrzycę typu 2, nadwagę i otyłość: tirzepatyd i semaglutyd

Tirzepatyd to lek inkretynowy, który jednocześnie aktywuje dwa receptory: GLP-1 (glukagonopodobny peptyd-1) i GIP (glukozozależny peptyd insulinotropowy). To odróżnia go od innych leków z tej grupy, które wpływają wyłącznie na receptor GLP-1.

• Receptor GLP-1 znajduje się głównie w trzustce i przewodzie pokarmowym. Jego pobudzenie powoduje wzrost wydzielania insuliny – hormonu regulującego poziom cukru we krwi. Lek jednocześnie zmniejsza produkcję glukagonu – hormonu, który działa przeciwstawnie do insuliny (podnosi poziom glukozy). Dodatkowo spowalnia opróżnianie żołądka. Efektem tego są mniej gwałtowne zmiany poziomu glukozy we krwi po posiłkach i lepsza kontrola apetytu.
• Receptor GIP występuje nie tylko w trzustce, ale także w tkance tłuszczowej i mięśniowej. Jego aktywacja wpływa na gospodarkę lipidową, zwiększa wychwyt glukozy przez mięśnie i poprawia wrażliwość na insulinę.

Podwójna stymulacja tych receptorów sprawia, że organizm skuteczniej zarządza insuliną i metabolizmem glukozy, a pacjenci szybciej tracą na wadze. Efekty zostały potwierdzone w badaniach klinicznych. W dawce 15 mg tirzepatyd zwiększał wydzielanie insuliny w pierwszej fazie o 466%, a w drugiej fazie o 302% w porównaniu do poziomu wyjściowego.

Semaglutyd jest selektywnym agonistą receptora GLP-1. Stymuluje wydzielanie insuliny, hamuje sekrecję glukagonu, opóźnia opróżnianie żołądka i sprzyja uczuciu sytości. Jego wpływ na metabolizm tłuszczów i insulinowrażliwość jest mniej wyraźny niż w przypadku tirzepatydu​.

Mimo tego, że oba leki skutecznie obniżają poziom cukru we krwi i zmniejszają masę ciała, w licznych analizach Mounjaro wykazał silniejsze (w każdej dawce: 5 mg, 10 mg i 15 mg) – najprawdopodobniej dzięki aktywacji dodatkowego receptora GIP.

Który lek jest skuteczniejszy: Ozempic czy Mounjaro?

U osób przyjmujących tirzepatyd obserwuje się nawet o 15-20% spadek masy ciała w odniesieniu do wagi sprzed rozpoczęcia leczenia (w niektórych publikacjach pojawiają się wartości, które sięgają nawet 25%) – pacjent o początkowej masie ciała 100 kg może schudnąć nawet 20-25 kg.

Należy wyraźnie zaznaczyć, że takie efekty wymagają czasu. Tak znacząca redukcja tkanki tłuszczowej nie nastąpi w krótkim okresie i również wymaga modyfikacji codziennych nawyków.

Warto zwrócić uwagę na fakt, że leki inkretynowe nie wpływają wyłącznie na nadwagę lub otyłość, ale także na inne parametry metaboliczne.

Leczenie cukrzycy: Ozempic i Mounjaro

W terapii cukrzycy typu 2 stosowanie agonistów GLP-1 i GIP oraz GLP-1 stanowi przełom, ponieważ leki te obniżają poziom glukozy bez zwiększania ryzyka hipoglikemii.

Efekty terapii opartej na stosowaniu Mounjaro pod względem kontroli glikemii przewyższają rezultaty leczenia obserwowane u pacjentów przyjmujących Ozempic.

W badaniach SURPASS pacjenci stosujący tirzepatyd osiągali niższy poziom hemoglobiny glikowanej (HbA1c) niż osoby przyjmujące semaglutyd (różnica w redukcji HbA1c wynosiła około 0,4%​) – z uwagi na to Mounjaro może stanowić alternatywę dla insulinoterapii w zaawansowanych stadiach cukrzycy​.

Nie należy jednak bagatelizować tego, że semaglutyd również skutecznie obniża poziom glukozy we krwi, jednak działanie leku opiera się głównie na mechanizmach spowolnienia opróżniania żołądka i ograniczenia apetytu.

Leczenie otyłości: Ozempic i Mounjaro?

W badaniach SURMOUNT redukcja masy ciała u osób przyjmujących najwyższą dawkę Mounjaro (15 mg tirzepatydu na tydzień) wyniosła 20,9%. W grupie pacjentów leczonych preparatem Ozepmic/Wegovy (2,4 mg semaglutydu na tydzień) utrata masy ciała wynosiła średnio 14,9%​.

Choć tirzepatyd jest skuteczniejszy niż semaglutyd, obserwowane efekty farmakoterapii sprawiają, że oba leki są alternatywą dla metod chirurgicznych – zwłaszcza u osób, które nie kwalifikują się do operacji bariatrycznej lub chcą uniknąć inwazyjnych procedur.

FAQ

Czy Mounjaro i Ozempic to jest to samo?

Nie, Mounjaro (tirzepatyd) i Ozempic (semaglutyd) to różne leki. Mounjaro oddziałuje na dwa różne receptory – GLP-1 i GIP, a Ozempic tylko na GLP-1.